ادبیات پایداری گونه‌ای از ادبیات است که در مواقعی خاص مانند استبداد داخلی، استعمار خارجی، جنگ، اشغال نظامی … بیشتر بروز می‌یابد و مضمون و درون‌مایه‌ی آن ایستادگی در برابر جریان‌های ستمگر و اشغالگر است. آثار این بخش اکثراً به شعر، خاطرات، سرگذشت و نثر ادبی اختصاص دارد.